आज मुंबईत कित्येक सुखवस्तू माणसं स्वतःची कार न ठेवता ऊबर वापरतात. स्वतःच्या कारपेक्षाही चांगल्या स्थितीतली ऊबर वापरणं नागरिकाला सोयीचं जातं. चालक बाळगा, कार मेंटेन करा, पार्किंग शोधा, घराजवळ गाडी उभी करा इत्यादी भानगडीतून नागरीक मुक्त झाले आहेत. ऊबरची सोय अशीच वाढत गेली तर हज्जारो मुंबईकर कार विकत घेणार नाहीत, कार रस्त्यावर आणणार नाहीत. रस्त्यावरची गर्दी कमी होईल, मुंबईचं पर्यावरण कायच्या कायच शुद्ध होईल.

ऊबरची पुढची वाटचाल चालकविरहित टॅक्सीच्या दिशेनं आहे. टेक्सला, गूगल इत्यादी कंपन्या चालकाशिवाय चालू शकेल असं तंत्रज्ञान तयार करत आहेत. ते तंत्रज्ञान आता नव्वद टक्के तयार झालं आहे. कारमधे वापरल्या जाणाऱ्या तंत्रज्ञानामुळं कार रस्त्यावरचे सर्व अडथळे लक्षात घेऊन मार्गक्रमण करते. खड्डे, अचानक रस्ता ओलांडणारी माणसं, रस्त्यावर येणारी जनावरं, अचानक ब्रेक लावणारे समोरचे चालक इत्यादी संकटंही वरील तंत्रज्ञान पार पाडतं. थोडक्यात म्हणजे कारच्या समोर, मागं आणि दोन्ही बाजूला असणाऱ्या वस्तूंची दखल घेऊन कार मार्गक्रमण करते. अशा कार सध्या प्रयोग म्हणून जगात काही रस्त्यांवर चालत आहेत आणि त्यांना अपघात झालेला नाही. आज घडीला या कारना सरकारांनी परवानगी नाकारली आहे. हे तंत्रज्ञान विकणाऱ्या कंपन्यांनी पर्यायी सुरक्षा व्यवस्था म्हणून चालकही कारमधे बसवला आहे. तो करत काहीही नाही, नुसता बसून रहातो जेणेकरून एकादं संकट आलं तर तो कारचा ताबा घेऊ शकतो. प्रयोग संपतील, तंत्रज्ञान परिपूर्ण होईल तेव्हां वरील पर्यायी चालकाशिवाय कार चालवायला सरकारं परवानगी देतील अशी त्या कंपन्यांची अपेक्षा आहे.

कार उत्पादक केवळ कारचं उत्पादन करतात. त्या कारचं रस्त्यावर काय होतं या बद्दल ना त्यांना माहिती असते ना चिंता. टेक्सला, गुगल, अपल या कंपन्या कार आणि रस्ता यांची सांगड घालत आहेत. शहरातल्या रस्त्यांची स्थिती, कुठल्या रस्त्यावर किती गर्दी आहे किंवा वाहतुक तुंबली आहे याची माहिती अप कंपन्या संकलित करत आहेत. अमूक रस्ता तुंबला असेल तर त्याला पर्यायी रस्ता कुठला इत्यादी माहितीही अपवर उपलब्ध करून दिली जाईल. ही माहिती सार्वजनिक बसेससाठीही उपलब्ध असेल. परिणाम असा की बसेस आणि टॅक्सी मिळून प्रवास हे प्रकरण जवळपास पूर्णतया हाताळतील. सेल फोनवर प्रवाशाला कळेल की कोणती बस घरापासून किती अंतरावर आहे आणि किती मिनिटात ती घराजवळच्या स्टॉपवर पोचू शकेल. घरापासून ज्या ठिकाणी जायचंय त्या ठिकाणी पोचण्यासाठी किती वेळ लागेल आणि किती पैसे खर्च होतील याचाही अंदाज सेलवरून प्रवाशाला मिळेल. पर्याय म्हणून टॅक्सीसुद्धा उपलब्ध असेल. टॅक्सीमधेही साधी आणि मर्सिडीझ-बीएमडब्ल्यू अशी विविधता माणसाला उपलब्ध असेल. प्रतिष्ठितानं जादा पैसे देऊन मर्सिडीझ वापरावी साध्या माणसानं मारुती वापरावी.

आज खाजगी कार उभी करण्यावर शहरांतला फार पैसा खर्च होतो. जसजशी शहरं वाढू लागली आहेत तसतशी जागा कमी पडू लागल्यानं कार उभी करण्यासाठी फार पैसे नागरिकाला मोजावे लागतात. सिंगापूर, हाँगकाँगमधे कार उभी करण्याची व्यवस्था ज्यांच्याकडं आहे त्यांना श्रीमंत आणि भाग्यवान मानलं जातं. स्वयंचलित कार आणि बसेस सुरु झाल्यावर कार उभी करण्याचा प्रश्न सुटेल आणि त्या जागा उद्यानं, करमणूक, व्यायाम इत्यादी गोष्टींसाठी वापरता येतील. शिवाय पर्यावर शुद्ध होईल ते वेगळंच.

आता ऊबर हे नाम म्हणून न वापरता क्रियापद म्हणून वापरलं जातय. चला ऊबरगिरी करूया असं लोक म्हणू लागलेत. कार उत्पादक उद्योगावर ऊबरगिरीचा परिणाम होईल. कारचं उत्पादन काही प्रमाणात कमी होईल, बशींचं उत्पादन वाढेल. कार आणि बस उत्पादकांना नवं तंत्रज्ञान आणि अप त्यांच्या वाहनांत बसवावं लागेल. येव्हाना त्यांनी त्या बदलाची पूर्वतयारी केलीही असेल.